Kim ne derse desin Arsuz da güzel şeyler oluyor .
Belediye olalı 20-25 yıl olmasına rağmen Arsuz kocaman bir “köy” olmaktan çıkamadı.
Küçük düşünen basiretsiz yöneticilerin elinde inledi, ağladı.
Arsuz’un sesini duyan olmadı.
Oysa ben buradayım.
Ben iddialıyım.
Her şeye rağmen varım.
Değişebilirim.
Gelişebilirim.
Her şeye rağmen ülkenin sayılı cennetlerinden biri olabilirim.
Arsuz’dan yükselen bu çığlıklar duyulmadı, kader arkadaşı Arsuz çayı ile denize ulaştı.
Payas ve Belen ilçe yapılınca hem Arsuz dan “kurtulmak” hem de İskenderun’u kazanmak aşkı ile Hatay’ı bilgisayar başında oy oranlarına ve etnik kökenlere bakarak peynir gibi kesenler Arsuz’u da ilçe yapıncaya kadar sürdü Arsuz’un bu çığlıkları.
Olsun amaçları ne olursa olsun Arsuz ilçe olmuştu artık. Kendini yönetecek insanları beklemeye başladı.
Seçimler atamalar derken Arsuz kendini yönetecek kadrolarına kavuştu.
CHP üyesi Elektrik Mühendisi Nazım Culha ve kadrosu Arsuz’un “şehri-emini” olmuştu.
Kaymakam, emniyet müdürü, jandarma komutanı gibi atanan bürokratları vardı artık.
Sıra “uyumlu,verimli, üretken, “ çabalara gelmişti.
Sorunlar çoktu, büyüktü, karmaşıktı.
Bunun altından kalkmak için büyük bir azim, kararlılık, sabır, mali imkan, yeterli kadro, ekipman gerekliydi.
Arsuz umutla umutsuzluk arasında gel gitli yaşamaya başladı.
Sahili kamu kurumları ve hatırı sayılı insanlar tarafından “kapatılmıştı”.
Arsuz deresinin üzerindeki köprü yıkılmak üzereydi.
Yazın yüz binleri kaldıracak caddesi sokağı kaldırımı yoktu. Ama yine de kararlıydı Arsuz.
Uzatılacak bir eli , kendisine yapılacak her türlü çabayı karşılıksız bırakmayacak ve yanıt verecekti.
Para, kaynak , ekipman bulunabilirdi. Arsuz kendisindeki değişme, gelişme arzu ve kararlılığı anlayacak bir insan bekliyordu.
O insan Belediye Başkanı seçilen Nazım Culha’dan başkası değildi.
Hemen kaynaştı Arsuz ve Nazım Başkan.
Değişim ve gelişim başlamıştı artık.
Köprünün yenilenmesi, sahil yaya yolunun açılması, asfalt, kaldırım, menfez, sosyal tesis,
Çok amaçlı salon derken değişme gelişme başlamıştı bile.
Arsuz şanssızlığını yenmişti artık.
Nazım Başkana çok önem veren, Arsuz halkında da rekor düzeyde oy alan BŞ Başkanı Lütfü Savaş’ında katkılarıyla Arsuz “makus talihini” yenmeye başlamıştı.
DDY parkının önüne yapılan kent meydanı ile ilgili sevinç duyguları tam olarak yaşanmadan DDY’nin 100 küsür dönümlük arazisinin kiralanması haberi patladı. Sevinç büyüdü katlandı.
Hükümet konağı, hastane ve benzeri merkezi hükümet yatırımlarını da yavaşta olsa almaya başlayan Arsuz artık gözyaşı yerine şen kahkahalar atıyor.
Arsuz çayı artık gözyaşlarını değil, büyüme gelişme ve değişimin yarattığı kahkahaları taşıyor.
Arsuz mutlu ve umutlu artık.
Dost ve düşman onun var olduğunu değişebileceğini, gelişebileceğini, ülkenin sayılı cennetlerinden biri olabileceğini gördü ve anladı.
Artık Arsuz da değişim ve gelişim zamanı, geleceğe güvenle bakma zamanı.
Elbette eksiklikler var. Sıkıntılar var.
Ama “kervan yola koyuldu, menzil yakındır artık.”
Yolun açık olsun ARSUZ…
Yolun açık olsun NAZIM BAŞKAN…
NAZIM BAŞKAN, ARSUZ’UN GEÇMİŞİ, GELECEĞİ.
