11 Kasım 2017 tarihli Körfez gazetesinde “ZİRAAT BAHÇESİNİN KADERİNİ HALK BELİRLEMELİ” başlıklı yazımda şunları yazmıştım.
“Ziraat Bahçesi olarak bilinen 265 dönümlük arazi beton yığınları arasında bunalan halkı için umut olmuştu.
Nasıl olmasın ki.
Doğru dürüst yeşil bir alanı olmayan kent birden bire 265 dönüm bir yeşil alana kavuşacak ve “ŞEHRİN KADERİ” değişecekti.
Üstelik bu haber yani ziraat bahçesinin yeşil alan olarak İskenderun halkına verilmesi karayolları arazisinin İskenderun Belediyesine devri ile aynı zaman dilinde olmuştu.
Çifte bayram oldu bizim için.
Ancak önce karayollarında sonra ziraat bahçesinde umutlar giderek azalmaya başladı.
Kara yolları arsası karşılığında karayolları genel müdürlüğüne verilecek lojmanlar konusu “KAYAYA” çarpınca umutlar azaldı.
Bu lojmanları yapmak şartı ile ciddi bir imar rantı sağladığımız ”hayırseverimiz” önce “iflas duvarına” sonra da “Feto Soruşturmasına” uğrayınca azalan umutlar bitmeye yüz tuttu.
Ziraat Bahçesinde durum önce Seyfi Başkan’ın iyi niyetli töleransına uğradı. Bahçede oturan kiracının süresi bitmesine rağmen Tesisin Teslim alınması her defasında mayıs portakalı hasadına takılınca iş gecikti.
Sağlık bakanlarından birinin İskenderun Ziyareti sırasında “Görücüye Çıkartılan” bahçe beğenilince umutlar azalmaya başladı.”
6 Temmuz günü Belediye Meclis toplantısında bizim için “her şeye rağmen umut olmaya devam eden” karayolları parkı parti içi muhalefet, siyasal öfke ve kin, yanlış muhalefet stratejisine kurban edildi.
Siyasi kin ve öfke karayolları parkının başlamasına engel oldu.
Yanlış muhalefet stratejisi kara yollarına patladı.
Belediyeden umduğunu bulamayan sözüm ona “parti içi muhalefet” in gücü karayollarına yetti.
Olacak şey değil.
Akıl tutulması dedikleri bu olmalı.
Kin öfke ihtiras ve beceriksizlik ile umduğunu bulamama akıl mantık ve vicdanın önüne geçti.
Seyfi Başkana kin duyabilirsiniz.
Seyfi Başkana güvenmeyebilirsiniz.
Seyfi Başkan “bu parayı götürecek” diye sosyal medyadan saldırabilirsiniz.
Seyfi Başkana yönelik yine sosyal medyadan ”acıdıysa teselli ederiz biz ittifaka bağlıyız.” Gibi yakışıksız tabirler kullanabilirsiniz.
Seyfi Başkana karşı aynı partiden başka bir aday çıkartmaya çalışabilirsiniz.
Seyfi Başkana karşı seçimlerde rakip çıkartıp parti bayraklarınızı İskenderun belediyesine dikmek isteyebilirsiniz.
Bunları ve burada yazamadığım sosyal medyada paylaştığınız, başkanın ardından atıp tuttuğunuz çoğu şeyi anlarım.
Ama karayolları parkı konusunda kullandığınız ret oyunu anlamam anlayamam.
Sizin yaptığınız şeye ben siyaset demem.
Sizin yaptığınız şeye ben muhalefet demem.
Diyemem çünkü siz Başkan’ı değil Size oy veren sizi Meclise taşıyan İskenderun Halkını cezalandırdınız.
Bu bir imar tadilatı değil.
Bu bir bütçe oylaması değil.
Bu bir faaliyet oylaması değil.
Bu bir organ seçimi değil.
Sizler için siyaset kurumu için Başkanın “CEZALANDIRILACAĞI ALANLAR”
Bu tür oylamalardır.
Başkana güvenmiyorsanız.
Belediye kaynaklarını çar çur ettiğine inanıyorsanız,
Belediyeyi iyi yönetemediğine inanıyorsanız verirsiniz ret oyunu işiniz biter.
Yok eğer “MALI GÖTÜRDÜĞÜNE İNANIYORSANIZ” elinizdeki belgelerle savcının yolunu tutarsınız.
Bunları yapmaz bu tür hizmet girişimleri karşısında ürkek tavuk gibi davranıp halka hizmet için park yapımını engellerseniz bu düpedüz İskenderun Halkını cezalandırmak olur.
Ve siz şimdi tam da bunu yaptınız.
Başkana şu veya bu nedenle kızdınız, hırsınızı halkın 50 dönümlük yeşil alanda parktan çıkarmaya çalışıyorsunuz.
Bu yaptığınız siyaset değil.
Bu yaptığınız muhalefet değil.
Bu yaptığınız particilik değil.
Burada şimdiden yazıyor ve ilan ediyorum. Bu parkın başına bir şey gelirse, bu park yapılmazsa bunun sorumlusu ret oyu veren meclis üyeleridir.
Yapmayın Beyler.
Ayıp, yazık, günah.
Bu halk sizi kendilerine hizmet edin diye seçti.
Siz ne yaptınız?
Hizmeti engellediniz.
Bunu bedeli ağır olur. Söylemedi demeyin.
